Gdy zaczynamy przygodę ze wspinaczką na ściance chwytamy się dłońmi intuicyjnie, nie zdając sobie sprawy, że sposób w jaki to robimy ma znaczenie. Pominiemy tutaj rodzaje chwytów jakie nie występują na naszej ściance, a występują w naturalnej skale. Początkujący wspinacze mają tendencję do zbyt mocnego ściskania chwytów przeważnie pod wpływem strachu. Paradoksalnie podczas wspinania powinniśmy przytrzymywać się chwytów najsłabiej jak to możliwe.

Zanim przejdziemy do rodzajów chwytów przypomnijmy, że chwyty w zależności od ich kształtu i ułożenia można obciążać w dół (czyli nachwytem), w bok (czyli odciągiem lub chwytem bocznym) albo do góry (czyli podchwytem). Obciążanie chwytu w dół jest intuicyjne jak chodzenie po drabinie, ale gdy chwyty tego wymagają trzeba umieć je wykorzystać działając siłą w bok lub skierowaną do góry.

1. Klama
Klama to duży chwyt, na którym palce zaginając się jak na klamce od drzwi. Jest to najwygodniejszy rodzaj chwytów. Nie wymaga dużej siły palców. Ale także na takim chwycie stosujemy zasadę nie zaciskania palców zbyt mocno, tak aby niepotrzebnie nie męczyć przedramion.

2. Łuczek
Jest układem palców stosowanym na małych chwytach krawądkowych. Do wygiętych w łuk palców ułożonych na chwycie dokłada się kciuk aby zwiększyć siłę docisku. UWAGA taki sposób chwytania jest kontuzjogenny dla początkujących wspinaczy, u których słabe są ścięgna paliczków.

3. Chwyt wyciągnięty / Wyciągnięty
Chwyt wyciągnięty – najlepiej się sprawdza na chwytach nachylonych i obłych. Można łapać też krawądki jeśli ma się silne palce, choć nie jest tak mocny jak łuczek. Taki rodzaj chwytu zmniejsza obciążenie ścięgien. Ten rodzaj chwytu działa najlepiej w połączeniu z tarciem jakie wytwarza się między skóra palców a powierzchnią chwytu.

4. Chwyt na ścisk / Ścisk
Chwyt na ścisk – pozwala przytrzymać się wąskich występów skalnych. Jeśli chwyt jest wielkości dłoni trzeba go ścisnąć pomiędzy kciukiem a pozostałymi palcami. Mniejsze występy można ścisnąć pomiędzy kciukiem a palcem wskazującym. Ten ostatni chwyt nie jest mocny, ale umożliwia przytrzymanie się drobnych występów/chwytów na ściance.

5. Dziurki
Dziurki. Mogą być na 3, 2 lub 1 palec. Mogą działać jak łapiemy je nachwytem ale także jako odciąg lub podchwyt. Jeśli dziurka jest na 1 palec najlepiej jeśli użyjemy palca środowego gdyż jest najmocniejszy (kciuka nie da rady użyć). Trzeba uważać na ten rodzaj chwytu, bo jest kontuzjogenny.

6. Odciąg
Odciąg. To pionowa krawędź znajdująca się w bok od wspinacza. Można albo ułożyć na niej palce w łuczek, albo zastosować chwyt wyciągnięty. Pionowej krawędzi nie da się obciążyć w dół, trzeba się odchylić w bok, w przeciwną stronę niż znajduje się chwyt, np. jeśli chwyt znajduje się z lewej strony to należy odchylić się w prawo, aby ciężar ciała obciążył chwyt.

7. Gaston
Gaston to sposób na chwycenie pionowej krawędzi, która znajduje się na wprost wspinacza, na wysokości twarzy lub piersi. Na ogół krawędź łapie się na ścisk i odciąga na zewnątrz, trzymając łokieć skierowany w bok, tak jakby chciało się rozsuwać kotarę.

8. Rusek
Chwyt z kciukiem czyli na tzw. Ruska jest rzadko stosowanym chwytem stosowanym na wystających dziobach. Pozwala na odpoczynek zmęczonym palcom.

Spróbujcie zatem u siebie chwytać różne domowe listewki, framugi drzwi, kanty mebli czy innych przedmiotów, aby oswoić się z powyższym repertuarem chwytów wspinaczkowych.

Realizacja projektów Stowarzyszenia Sportowego „Altius” we Wrocławiu jest możliwa dzięki środkom finansowym pochodzącym z Gminy Wrocław i wsparciu Prezydenta Wrocławia – Pana Jacka Sutryka.